باسمه تعالی
مدخل‌های مرتبط با فلسفه ذهن و علوم شناختی در ویرایش دوم دایرةالمعارف فلسفی مک‌میلان (ده جلدی) را فهرست کرده‌ام (در ادامه مطلب ببینید). امیدوارم به کار آید.
این دایرة المعارف فلسفی را می‌توانید از سایت libgen دانلود کنید.
بنام خدا
مهدی
همازاده ابیانه، به عنوان اولین فارغ التحصیل رشته فلسفه ذهن در ایران، از پایان
نامه خود با عنوان «بررسی انتقادی تئوری های بازنمودگرایی مرتبه اول درباره آگاهی
پدیداری» دفاع کرد. همازاده پس از طی دوره یکساله فرصت مطالعاتی در دانشگاه راتگرز و با هدایت دکتر اندی ایگان، در شهریور 96 از پایان نامه فوق با
راهنمایی دکتر محمود مروارید (آی پی ام) در پژوهشکده علوم شناختی تهران و با داوری دکتر
محسن زمانی، دکتر کریم زاده و دکتر رضا مثمر دفاع کرد.
در ادامه می توانید چکیده مقاله برگرفته از این تحقیق را مطالعه کنید
این مقاله، کارآمدی تئوری های بازنمودگرایی مرتبه‌ی اوّل برای تبیین خصیصه‌ی سوبژکتیو تجربیات پدیداری را موردبررسی قرار می دهد. نویسنده پس از توضیحی کوتاه درباره‌ی بازنمودگرایی، به سراغ توضیح مسأله‌ی این مقاله میرود: تبیین خصیصه‌ی سوبژکتیو تجربیات که علاوه بر خصیصه‌ی کیفی، معضل دشوار فیزیکالیسم برای تقلیل پدیدارشناسی به حیث التفاتی است. نویسنده به تئوریهای کارکردگرایانه‌‌ی شومیکر و خودبازنمودگرایانه‌ی کریگل برای تبیین خصیصه‌ی سوبژکتیو اشاره میکند و اشکالات وارد بر آنها را شرح می‌دهد. سپس به داعیه‌ی سایر بزرگان بازنمودگرایی می پردازد که تأمین خصیصه‌ی سوبژکتیو را در قالب همان فرایند بازنمایی و بینیاز از تئوریپردازی مجزا، در نظر میگیرند. وی با توضیح و بررسی فرایند بازنمایی، نتیجه می گیرد که فرایند مذکور، از عهده‌ی تبیین خصیصه‌ی سوبژکتیو تجربه برنمیآید و همان مسأله‌ی دشوار و شکاف تبیینی، عود می کند.
لینک
مقاله:
دریافت
۰۴
آبان
بنام خدا
"برون گرایی و معرفت پیشینی به حالات ذهنی" عنوان پایان نامه محمود مروارید در مقطع دکتری در پژوهشکده فلسفه تحلیلی آی پی ام است. این پایان نامه با راهنمایی دکتر حمید وحید دستجردی در 1390 انجام شده و برگزیده بخش جوان در پنجمین جشنواره علوم انسانی فارابی شده است.
محمود مروارید
عضو
هیئت علمی پژوهشکده فلسفه تحلیلی آی پی ام
در ادامه چکیده این پژوهش را مطالعه کنید:
مطابق آموزه برون‌گرایی در محتوا، محتوای دست‌کم برخی از حالات التفاتی شخص به واسطه محیط او تشخّص می‌یابد. برون‌گرایی (که در سه دهه اخیر به دیدگاهی غالب در فلسفه ذهن تبدیل شده است) خود تقریرهای متفاوتی دارد. به ویژه، درباره اینکه در موارد فقدان مرجع محتوای اندیشه شخص چیست، پنج دیدگاه متفاوت در میان برون‌گرایان مطرح شده است: دیدگاه توصیفی، دیدگاه اسطوره‌ای، دیدگاه ویژگی بدون مرجع، دیدگاه گزاره رخنه‌دار و دیدگاه توهمی. از جمله مسائلی که برون‌گرایی پدید آورد این است که آیا برون‌گرایی با آموزه دسترسی ویژه سازگار است یا نه. مطابق این آموزه شهودی، در شرایط متداول ما به صورت پیشینی (یعنی بدون نیاز به تجربه) می‌توانیم بدانیم که محتوای حالات التفاتی‌مان چیست. در سه دهه اخیر، برهان‌های متفاوتی به نفع این ادعا طراحی شده است که برون‌گرایی در محتوا با آموزه دسترسی ویژه ناسازگار است. مهم‌ترین این برهان‌ها عبارتند از: برهان جابجایی آرام، برهان توهم، برهان مکنزی و برهان بگاسیان. موضوع این رساله، بررسی این مسئله است که آیا برهان‌های یاد شده موفق هستند یا نه. مسئله سازگاری میان برون‌گرایی و معرفت پیشینی به محتوای حالات ذهنی، خود شامل دو مسئله کوچک‌تر است: مسئله دستیابی و مسئله پیامد. مسئله دستیابی این است که اگر محتوای یک حالت ذهنی به واسطه امور خارجی متشخص شود، چگونه میتوان به آن محتوا معرفت پیشینی داشت. در مسئله پیامد، پرسش این است که صدق هر دو آموزه برون‌گرایی و دسترسی ویژه به محتوای حالات ذهنی، چه نتایجی می‌تواند دربرداشته باشد، و آیا این نتایج پذیرفتنی هستند یا نه. فصل‌های دوم تا چهارم این رساله در راستای مسئله دستیابی قرار دارند، و فصل‌های پنجم و ششم در راستای مسئله پیامد. فصل اول رساله، به بیان تعریف‌ها و مقدمات بحث میپردازد. فصل دوم به گزارش و بررسی برهان جابجایی آرام میان زمین و همزاد زمین اختصاص دارد. در این فصل استدلال می‌کنم که این برهان ناموفق است. فصل سوم روایت دیگری از برهان جابجایی آرام (یعنی جابجایی آرام میان زمین و زمین خشک) را مد نظر قرار می‌دهد. در این فصل نشان می‌دهم اولا شرط اعتمادپذیری موضعی برای معرفت باید گونه قوی‌تری صورت‌بندی شود، و ثانیا مطابق این صورت‌بندی قوی‌تر، دیدگاه توهمی با آموزه دسترسی ویژه ناسازگار است. موضوع فصل چهارم گزارش و بررسی برهان توهم است. در این فصل تلاش می‌کنم با ارائه صورت‌بندی قوی‌تری از شرط اعتمادپذیری عمومی، ناسازگاری دیدگاه توهمی با آموزه دسترسی ویژه را نشان دهم. در نهایت، فصل‌های پنجم و ششم به ترتیب به برهان‌های مکنزی و بگاسیان میپردازد. هدف هر دو برهان این است که نشان دهد ترکیب دو آموزه برون‌گرایی و دسترسی ویژه، این نتیجه ناپذیرفتنی را در پی دارد که میتوان به برخی از واقعیت‌های محیطی معرفت پیشینی داشت؛ و از این رو، دو آموزه یادشده نمی‌توانند با هم درست باشند. در این دو فصل، انتقادهای گوناگونی که علیه این دو برهان مطرح شده، گزارش و بررسی می‌شود و در نهایت این نتیجه به دست می‌آید که برهان مکنزی ناموفق است، و برهان بگاسیان نیز تنها می‌تواند ناسازگاری میان دیدگاه توهمی و آموزه دسترسی ویژه را نشان دهد.
۰۴
آبان
بنام خدا
اولین بار در تاریخ 4/12/1390 رشته فلسفه ذهن در مقطع دکتری در شورای عالی انقلاب فرهنگی به تصویب رسید و پژوهشکده علوم شناختی تهران اولین دوره آن را در بهمن 1391 برگزار کرد.
۰۴
آبان
بنام خدا
فلسفه ذهن شاخه‌ای از فلسفه است که به مطالعه ماهیت ذهن، فعالیتهای ذهن، خصوصیات ذهن، آگاهی (هشیاری) و رابطه آنها با بدن مادی میپردازد. نقش فلسفه در علوم شناختی فراتر از نقشی است که فلسفه در علوم دیگر دارد. فلسفه، در حوزه‌های مختلف معرفت بشری با پرسش سوالات اساسی و تهیه پاسخ آنها علوم مختلف را پایه ریزی میکند، به طوری که پس از شکل گیری دانشی که قادر به پاسخگویی به آن سؤالات باشد، یک قدم از آن حوزه عقب می‌نشیند. اما فلسفه ذهن در علوم شناختی نقشی فراتر از پایه‌ریزی این علم از طریق پرسشهای اساسی دارد. بسیاری از رویکردهای بنیادی که اکنون در علوم شناختی نقش محوری دارند محصول نظریه‌پردازی منطق‌دانان و فلاسفه می‌باشند. البته، فیلسوفان ذهن نیز به نوبه خود از پیشرفت علوم شناختی برای پیشبرد نظریه‌های خود بهره برداری می‌کنند. بدین ترتیب فلسفه ذهن نه تنها در پایه‌ریزی علوم شناختی نقش به سزایی داشته است، بلکه به‌عنوان یک جزء اصلی تشکیل دهنده علوم شناختی، با سایر علوم تشکیل دهنده این حوزه رابطه متقابل و پویایی دارد.
۰۴
آبان
بنام خدا
"فلسفه ذهن" هر موضوع فلسفی مربوط به ذهن و حالات ذهنی را پوشش می‌دهد. زیرشاخه های آن را به دو روش میتوان تقسیم کرد: اول، با تقسیم انواع حالتهای ذهنی: آگاهی، قصد، ادراک و غیره. دوم، با انواع پرسشهای فلسفی مطرح شده درباره این فعالیتها، به ویژه پرسشهای متافیزیکی که با ماهیت آنها (به ویژه رابطه بین حالات ذهنی و حالات فیزیکی) سروکار دارد و پرسشهای معرفت شناختی که با معرفت ما درباره آنها، ارتباط دارد. فلسفه ذهن با فلسفه علم شناختی و فلسفه عمل نیز همپوشانی دارد.
۰۴
آبان